به گزارش خبرنگار رصد ورزشی: جمشیدیان در سالروز سومین قهرمانی پیاپی سپاهان در لیگ در خصوص قهرمانی های سپاهان و شرایط آن روزهای طلایی پوشان گفت: حقیقتش تصور قهرمانی سوم برای خودمان هم سخت بود. نیم فصل را در حالی به پایان رساندیم که از نیمه دوم جدول خودمان را به رتبه دوم رساندیم، ولی بازهم ۹ امتیاز از استقلال عقب بودیم، ولی در نیم فصل دوم به صدر جدول رسیدیم. در کنار اتفاقات خوبی که در سپاهان رخ داد و تغییرات مثبت تیم فکر میکنم اتفاقات و حواشی استقلال هم به این تیم ضربه زد و به قهرمانی ما کمک کرد. سپاهان ابتدای فصل با تغییر کادرفنی و مدیرعامل روبرو شد و ساکت جایش را به رحیمی داد و مدیران باشگاه هم به خاطر دوران خوب بوناچیچ و سابقه فینال آسیا سراغ او رفتند. چند بازیکن کلیدی تیم جدا شدند و خلاصه تغییرات اساسی شکل گرفت و کارمان برای ادامه موفقیت سخت شده بود. بوناچیچ هم با بازیکنان به مشکل خورد و در نهایت کرانچار آمد و اوضاع بهتر شد تا در پایان به قهرمانی رسیدیم. از سوی دیگر استقلال درگیر مسائل و حواشی داخلی شد. یک نمونهاش درگیری میان جباری و کرار بود که منجر به جدایی کرار شد و یا جدایی فرهاد مجیدی ضربه بزرگی به این تیم زد یا اتفاقات آن دربی ۳-۲ ایمون زاید و... همه اتفاقاتی بودند که به ما برای قهرمانی کمک کردند. ما در آن سال فرصت قهرمانی در آسیا را نیز داشتیم که متاسفانه یک اشتباه در بازی دادن به رحمان احمدی باعث شد یک فرصت خوب برای فینالیست شدن را از دست بدهیم. شرایط خیلی خوبی بود و همان السدی که رفت و برگشت شکستش داده بودیم به فینال رفت و تیم کرهای به سختی آنها را شکست داد.
وی در خصوص حواشی به وجود آمده پس ازخراب کردن پنالتی مقابل استقلال اظهار داشت:آن فصل حرف و حدیث زیاد بود و به خیلی از بازیکنان این انگها را زدند. اگر یادتان باشد محسن ایراننژاد که گل به خودی زد یا فرشید طالبی که دوبار مقابل استقلال اخراج شد یا احسان حاج صفی که مقابل داماش پنالتی داد. به جز محسن، من و فرشید و احسان گزینه استقلال بودیم و صحبت از رفتنمان به استقلال بود. هواداران سپاهان هم روی تیمشان تعصب دارند و خصوصاً روی کسانی که بخواهند به استقلال و پرسپولیس بروند حساسیت زیادی دارند که به آن فضا دامن زد، ولی در نهایت فقط من به استقلال رفتم و این مسائل بیشتر در موردم مطرح شد. من در آن مقطع بهترین پنالتی زن سپاهان بودم و اصلاً کرانچار من را به خاطر پنالتی زدن به زمین آورد. از دقایق اولیه نیمه دوم من در حال گرم کردن بودم و دقیقه ۱۱۷ وارد زمین شدم. اگر بحث تبانی بود حتماً خود کرانچار هم در آن دست داشت که من را به زمین فرستاد تا پنالتی بزنم وگرنه کسی از کجا میدانست که قرار است به زمین بیایم برای پنالتی؟ ضمن اینکه من پنالتی ام را محکم به وسط دروازه زدم و توپ به نوک پای رحمتی خورد و گل نشد و واقعاً بدشانسی بود. کسی برای پنالتی خراب کردن آنجا نمیزند. خیلی راحت میتوانستم توپ را بزنم بیرون. به هر حال خدا را شکر که پنالتی از دست رفته من ضرری به سپاهان نزد و صعود کردیم و بعدش قهرمان شدیم.
جمشیدیان در آستانه ی انتقال به تراکتور بود که سر از استقلال درآورد: آن فصل من با تراکتور به توافق رسیده بودم و در آستانه امضای قرارداد بودم و حتی خبر تراکتوری شدنم در رسانهها هم منتشر شد. روزی که میخواستم به تبریز بروم آقای قلعهنویی به من زنگ زد و گفت با تراکتور تمام کردی گفتم هنوز نه. گفت اگر میتوانی یک روز صبر کن و با ما هم مذاکره کن که من زنگ زدم به تبریز و گفتم یک روز به من فرصت بدهید. به دفتر باشگاه استقلال رفتم و قرارداد بستم. اصلاً تا قبل از آن هیچ صحبتی نبود. استقلال مجتبی جباری را از دست داده بود و برای همین من قرار بود به جای جباری به این تیم بروم. آن فصل جباری هم به سپاهان رفت و به نوعی جابجا شدیم. هرچند نه من در استقلال موفق بودم نه جباری در سپاهان و شاید بهتر بود هرکس در تیم خودش میماند.
حسرت بزرگ هافبک سابق آبی پوشان قهرمان نشدن با این تیم در آسیا است که پس از اتفاقات به وجو آمده حتی قهرمانی لیگ را هم از دست دادند: استقلال بازیکنان بزرگ زیادی در آن مقطع داشت و همه میخواستند قهرمان شویم و یک همدلی خاصی در تیم بود، ولی خب رقابت سخت بود. بازی خوبی مقابل بوریرام انجام دادیم، ولی در بازی با اف سی سئول واقعاً توانایی رقابت نداشتیم و مهاجم نوک آنها فکر میکنم به اندازه بودجه یک فصل استقلال قراردادش بود. به هر حال نشد به آنچیزی که میخواستیم برسیم. ما در لیگ هم مدعی قهرمانی بودیم، ولی در هفتههای آخر کارمان سخت شده بود. بازیکنان زیادی مصدوم شدند و بازیکنان زیادی هم از جمع ما جدا شدند. فرهاد مجیدی خداحافظی کرد و پژمان منتظری هم به قطر رفت و تعداد زیادی هم مصدوم داشتیم و در بازیهای آخر حتی ۱۴ تا بازیکن کامل برای ۱۱ نفر در زمین و ۳ تعویض نداشتیم. فکر کنم در همان بازیها من با مصدومیت کمر فقط روی نیمکت نشستم که نیمکت پر شود و بازی برگزار شود و ۲-۳ بازیکن درون زمین هم مصدوم بودند. واقعاً شرایط بدی بود.
وی در خصوص ابهاماتی که در خصوص خداحافظی فرهاد مجیدی از فوتبال وجود دارد نیز گفت: فرهاد از چند ماه قبل تصمیم داشت خداحافظی کند و این را به من گفته بود. در بازیهای آسیایی بودیم که من مصدوم بودم و تیم بازیکن نداشت. قلعهنویی به من گفت باید از اول بازی کنی. بازی برگشت با اف سی سئول بود که من گفتم امیرخان مصدوم هستم و نمیتوانم. فرهاد پیش من آمد و گفت احمد بازی کن و باید هرجوری هست این بازی را ببریم و آرزوی من قهرمانی آسیا با استقلال است. به من گفت قصد دارم چند ماه دیگر خداحافظی کنم و دوست دارم با قهرمانی آسیا این اتفاق بیافتد. او از چند ماه قبل تصمیمش را گرفته بود. نمیگویم اختلاف نظر در تیم وجود نداشت، ولی دلیل خداحافظی مجیدی نبود.
جمشیدیان در پایان درباره برگزاری یا لغو ادامه ی مسابقات لیگ اظهار داشت: من در حالی دارم این حرف را میزنم که تیمم یعنی پاس تهران شانس صعود به لیگ یک را دارد، ولی جان انسان از هر چیزی مهمتر است و نباید برای این کار عجله کرد. الان همه این مسائل به خاطر پرسپولیس و حمایتهایی است که از این تیم میشود و حتی فدراسیون هم زورش به این تیم نمیرسد. ۱۵ باشگاه یک موضع دارند و فقط پرسپولیس میگوید بازیها را ادامه دهیم و به همین خاطر هم بازیها ادامه پیدا میکند.
منبع: ایلنا