سیل فحش ها به سوی گلاب آدینه روانه شد/ گلاب آدینه: این وضعیت نگران کننده است!

 گلاب آدینه بازیگر سینما ، تئاتر و تلویزیون می باشد که در تاریخ 22 آبان 1332 متولد شده است. گلاب آدینه فارغ التحصیل لیسانس رشته اقتصاد سیاسی از دانشگاه ملی می باشد ، قبل از انقلاب با تئاتر فعالیت خود را شروع کرد و حالا بازیگر بنام این عرصه و تلویزیون است.

بیوگرافی کامل گلاب آدینه

نام اصلی : گلاب مستعان

متولد : 22 آبان 1332 تهران

زمینه فعالیت : سینما ، تئاتر و تلویزیون

پیشه : بازیگر

مدرک تحصیلی : لیسانس رشته اقتصاد سیاسی

سالهای فعالیت : 1354 تاکنون

والدین : حسینقلی مستعان

همسر : مهدی هاشمی

فرزندان : نورا هاشمی

شروع از 22 سالگی

او فعالیت هنری را سال 1354 با گروه تئاتر دانشجویی «پیاده» به سرپرستی مهدی هاشمی و داریوش فرهنگ آغاز کرد.

ورود به تلویزیون

ازکارهای تلویزیونی می توان به بازی در سریال افسانه سلطان و شبان و کارگردانی مجموعه 51 قسمتی بنام خواستگاران اشاره کرد.

در این سریال کنار مهدی هاشمی و سوسن تسلیمی بازی کرد.

از سیمرغ تا کارگردانی

گلاب آدینه پس از بازی در فیلم های شکار خاموش و بهترین بابای دنیا برای بازی در فیلم سینمایی روسری آبی برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن در دوره 13 جشنواره فیلم فجر در سال 1373 شد. روسری آبی پنجمین فیلم سینمایی رخشان بنی اعتماد و ساخت سال 1373 است.

سال 1389 نیز کارگردان هنری سریال خواستگاران بود.

گلاب آدینه درباره جوی که این روزها درباره اجرای تئاتر وجود دارد میگوید: «این روزها بی‌شمار نظرات فحش و ناسزا و تهدید دریافت می‌کنم و این موضوع را قدری نگران‌کننده می‌دانم. در پاسخ به این نظرات نوشته‌ام، عزیزان من شروع نارضایتی‌ ها به دلیل همین بایدها و نبایدها بوده است. . در این مدت بعضی برای من قاطعانه حکم کرده‌اند این تئاتر نباید اجرا شود. البته هستند کسانی که با برشمردن دلایلی، محترمانه توضیح می‌دهند الان تئاتر کار کردن، جایز نیست یا نادرست است. ولی این ادبیات که «من نمی‌گذارم... ما نمی‌گذاریم. نباید اجرا شود» در پاسخ به این ادبیات باید بگویم الان شمایی که این جملات را نوشته‌ای، با کسی که اجبارهای اجتماعی را در سطح جامعه ایجاد کرده، چه تفاوتی دارید؟! شما هم می‌توانید نظرتان را بگویید که بسیار هم محترم است. من هم به عنوان مخاطب این جملات، نظر شما را یا می‌پذیرم یا نه.»
عجیب‌ این که حتی در فضای تئاتر هم که اساسش گفت‌وگو است، توانایی گفت‌وگو نداریم و نمی‌توانیم با یکدیگر صحبت کنیم و صحبت طرف مقابل را بشنویم.
آدینه می‌گوید: «به مردم عادی که کارشان هنر نیست، خرده‌ای نمی‌گیرم اما از دوستان تئاتری‌مان تعجب می‌کنم. از سال ۱۹۶۱ که روز جهانی تئاتر نامگذاری شد، تا همین حالا تمام بزرگان تئاتر جهان که پیام روز جهانی تئاتر را نوشته‌اند، همه از مزایا و فواید تئاتر نوشته‌اند ولی در هیچ یک از پیام‌های آنان، یک مورد نمی‌بینید که درباره اجرا نشدن تئاتر در شرایط خاص مانند زمانی که ظلمی اتفاق می‌افتد یا به هنگام جنگ و تهاجم و... توصیه کرده باشد. از سال ۱۹۶۱ تا به حال که جهان گل و بلبل نبوده، در همین مدت چقدر جنگ‌ها، کشتارها و انواع و اقسام بلایای اجتماعی رخ داده و هرسال بر اساس آن واقعه، پیام روز جهانی تئاتر را نوشته‌اند اما در هیچ یک از این پیام‌ها گفته نشده تئاتری‌ها وقتی ظلمی می‌بینید، دست از کار بکشید. همه تئاتری‌ها روز جهانی تئاتر را به یکدیگر تبریک می‌گویند و از این بزرگان نقل قول می‌آورند. حالا چه شد که همه آن سخنان فراموش شده و خود بچه‌های تئاتر هم می‌گویند نه نباید کار کرد. این تناقض، برایم بسیار عجیب است.»
بخشی از گفتگوی گلاب آدینه با ایسنا