دلایلی که از برد پرسپولیس مقابل الشارجه می‌گویند

از اوج گرفتن تیم اماراتی گفتیم؛ الشارجه بعد از کرونا پیشرفت کرده و در سه بازی اخیر ۱۱ گل زده و به ۶ امتیاز رسیده تا به یک باره از رده چهارم تا رده دوم بالا بیاید و شانس دوم صعود از این گروه باشد. این تیم خط حمله قدرتمندی دارد و التعاون را در حالی با ۶ گل شکست داد که پرسپولیس در ۲ بازی به آنها ۲ گل زده بود. اما بازهم نمی‌توان از روی یک یا ۲ مسابقه این همه از رویارویی با این تیم اماراتی واهمه داشت.دلایل زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد شانس نماینده ما برای پیروزی اگر بیشتر نباشد کمتر نیست.

ضعف خط دفاعیِ شارجه

الشارجه با احتیاط بیشتری نسبت به پرسپولیس وارد زمین می‌شود. اگر التعاون نتواند از سد الدحیل بگذرد؛ تیم اماراتی با یک تساوی هم راهی دور بعدی خواهد شد. پس تیمی که نبض بازی را در اختیار خواهد داشت پرسپولیس است. گل‌محمدی هم در کنفرانس خبری پیش از مسابقه اعلام کرد که پرسپولیسی کاملا تهاجمی خواهیم دید. در این صورت فشار بر روی مدافعان تیم الشارجه زیاد خواهد شد. دفاعی که در این فصل تنها یک بار و در همین بازی آخر مقابل التعاونِ کم زهر توانست دروازه خود را بسته نگه دارد و تا به اینجا هفت گل خورده دارد. در سوی مقابل پرسپولیس با دریافت پنج گل بهترین خط دفاع را در اختیار دارد. تیم اماراتی در دفاع کردن تیم قدرتمندی نیست و این را در بازی رفت هم نشان داده است. از سوی دیگر دروازه‌بان آنها ضعف قابل توجهی روی ضربات بیرون از محوطه جریمه دارد. عادل الحوسانی با قد و قامتی کوتاه یک گزینه ایده‌آل برای بازیکنان شوتزن پرسپولیس است.

بومی‌های ضعیفِ شارجه

به اندازه کافی از خارجی‌های الشارجه شنیده‌اید. (در اینجا به صورت مفصل راجع به خارجی‌های الشارجه صحبت شده است.) ولیتون، کورونادو و کایو واقعا فوتبالیست‌های قابل و تعیین‌کننده‌ای هستند اما غیر قابل مهار هم نیستند. آنها تنها مهره‌های قابل اتکا و در حد ستاره شارجه هستند و فاصله این سه نفر با بقیه بازیکنان تیم اماراتی ملموس و زیاد است. فوتبال امارات بعد از نسل طلایی علی مبخوط، احمد خلیل، عمر عبدالرحمان و ... کمی به مشکل خورده و نسل کنونی‌اش چندان قدرتمند نیست. بازیکنان بومی تیم الشارجه هم به جز یکی ۲ بازیکن بقیه در سطح متوسط و زیر متوسط هستند و خصوصا در کارهای دفاعی ضعف‌های متعددی دارند. همانطور که باید مراقب نقاط قوت مثلث برزیلی CWC بود باید به ضعف‌ها و اشتباهات احتمالی مدافعان بومی شارجه هم امید بست.

فلاش بک به ۴۲۱۶ روز قبل و برد ۵۵ هزار نفری

این سومین تقابل پرسپولیس و الشارجه است. به جز بازی رفت یک بار هم در سال ۲۰۰۹ شاهد تقابل سرخپوشان تهرانی با این تیم بودیم. در آن دوره شارجه نتوانست تا پایان مرحله گروهی در مسابقات بماند و به خاطر تخلفی که مرتکب شده بود از جام کنار رفت و نتایجش هم بی‌تاثیر شد ولی بازی نخست ۲ تیم در آن رقابت‌ها به یاد ماندنی شد. پرسپولیس بعد از هفت دوره غیبت به جام آمده بود و سرمربی‌اش نلو وینگادای پرتغالی بود. در سوی مقابل سرمربی شارجه هم تونی اولیویورایی بود که بعدها سرمربی تراکتور شد. در آن دیدار که در واپسین روزهای سال ۸۷ برگزار شد پرسپولیس با درخشش علی کریمی و علیرضا نیکبخت واحدی به برتری سه بر یک رسید. این ۲ بازیکن هرکدام یک گل زدند و گل دیگر هم به وسیله مرحوم هادی نوروزی زده شد. در آن مسابقه حدود ۵۵ هزار نفر به ورزشگاه آزادی آمده بودند. این بارهم می‌توان بعد از ۴۲۱۶ روز این تیم اماراتی را شکست داد و اصلا اتفاق دور از ذهنی نیست. فراموش نکنیم در بازی رفت در همین دوره جاری، الشارجه در خانه با حمایت هوادارانش نتوانست پرسپولیس را شکست دهد و حساب کار ۲ بر ۲ شد.

پرسپولیس ۲ بار متوالی از دور گروهی حذف نشده است

بیایید خوشبین باشیم. برای رسیدن به موفقیت باید به دنبال نکات مثبت گشت و انرژی‌های منفی را تاراند. پرسپولیس تا به حال هیچوقت در ۲ دوره متوالی در مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا حذف نشده است. فصل قبل این اتفاق با برانکو یک بار رخ داد و قرار نیست چیزی که در گذشته تا به حال رخ نداده به وقوع بپیوندد. پس بازهم پرسپولیس می‌تواند این رکورد را همراه خود داشته باشد و با صعود به مرحله بعدی روی آن صحه بگذارد. ما هم خوشبین هستیم و امیدواریم بعد از صعود استقلال، دیگر تیم پایتخت‌نشین نیز به دور دوم لیگ قهرمانان آسیا صعود کند.